ayazlı bir Ankara öğleden sonrası… burnum, kulaklarım dondu ve bir kahveye sığındım. Sanki hersey normalmiş gibi ıhlamur çayının içine alabildiğine limon sıkıp tadımı daha da eksiterek içimi ısıtma telasindayim. Ardıma bakmadan sımsıcak evime dönebilirim, canı cehenneme herkesin.. yapamıyorum, yapamadıkça içim daha bir buruluyor ıhlamurun limonundan, yapamadıkça ay büyüyor daha bir, daha bir doluyor içim sevinle…
Yorum bırakın